Spis treści
Wysoka gorączka, nagłe osłabienie, silne bóle mięśni, głowy i stawów, suchy kaszel, dreszcze – te objawy często pojawiają się niemal z godziny na godzinę i są zupełnie inne niż stopniowo rozwijające się symptomy banalnego przeziębienia. Co gorsza, grypa może przebiegać bez gorączki, zwłaszcza u starszych osób, a część zakażonych przechodzi ją prawie bezobjawowo, nadal zarażając innych. Kluczowe jest zrozumienie, jak się zarażamy i jak długo choroba potrafi wyłączyć z obowiązków. Średnio trwa około tygodnia, lecz wyczerpanie i męczący kaszel mogą przeciągać się na kilka tygodni. U niektórych dochodzi do powikłań, takich jak zapalenie płuc, co sprawia, że grypa nie jest drobnym sezonowym „przeziębieniem”, lecz realnym zagrożeniem zdrowotnym.
Jak dochodzi do zakażenia wirusami grypy?
Wirusy grypy rozprzestrzeniają się niezwykle skutecznie. Do zakażenia wystarczy chwila: kichnięcie w autobusie, rozmowa w bliskiej odległości, a nawet dotknięcie tej samej klamki czy poręczy. Wirusy na gładkich powierzchniach potrafią przetrwać wiele godzin, a w korzystnych warunkach nawet kilka dni. Zakażenie wirusami grypy następuje najczęściej, gdy po kontakcie z zanieczyszczonym przedmiotem dotkniemy twarzy – nosa, oczu lub ust. Objawy pojawiają się szybko, zwykle w ciągu jednego–dwóch dni od kontaktu z wirusem. To, dlatego w miesiącach zimowych, kiedy korzystamy z komunikacji publicznej częściej niż latem, a okna otwieramy rzadziej, krążenie wirusów staje się wyjątkowo intensywne.
Szczepienia i proste zasady, które chronią przed zachorowaniem na grypę
Choć szczepionka przeciw grypie nie daje pełnej, absolutnej odporności, w praktyce jest najlepszym dostępnym narzędziem, by uchronić się przed ciężkim przebiegiem. Ponieważ wirusy grypy mutują, skład szczepionki aktualizuje się co roku, co oznacza, że wcześniejsze szczepienie nie chroni w pełni w kolejnym sezonie. Szczególnie zaleca się ją osobom starszym, przewlekle chorym, kobietom w ciąży i tym, którzy mają ograniczoną odporność. Optymalnym czasem na szczepienie są miesiące jesienne – od października do grudnia – lecz nawet późniejsze przyjęcie dawki przynosi korzyści, zwłaszcza gdy sezon infekcyjny wciąż trwa. Poza szczepieniem realny wpływ na ryzyko zakażenia mają również codzienne nawyki. Częste mycie rąk, unikanie dotykania twarzy, regularne wietrzenie pomieszczeń i pozostawanie w domu, gdy zaczynamy chorować, ograniczają krążenie wirusa bardziej, niż się powszechnie sądzi. Warto także pamiętać o dystansie wobec osób szczególnie narażonych – niemowląt, kobiet w ciąży czy seniorów.
Co robić, gdy zachorujemy i jak wspierać organizm w walce z grypą?
Gdy infekcja już się rozwinie, podstawą jest odpoczynek. Przechorowanie grypy „na nogach” może prowadzić do powikłań, których dałoby się uniknąć, dając organizmowi czas na regenerację. Zaleca się pozostanie w domu, nawadnianie, lekką dietę i sen. W przypadku nasilenia objawów, problemów z oddychaniem czy utrzymującej się wysokiej gorączki warto skontaktować się z lekarzem. U osób z grup ryzyka czasem wdraża się leczenie przeciwwirusowe, które może skrócić czas choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań, ale wymaga szybkiej reakcji – najlepiej w ciągu pierwszych dwóch dni od wystąpienia objawów. Wiele domowych sposobów może przynieść ulgę, choć nie wszystkie mają udowodnione działanie. Ciepłe napoje, rosół, inhalacje parą, miód – to elementy, które nie zastąpią leczenia, lecz ułatwiają przetrwanie najbardziej dokuczliwych dni. Równie ważne jest długotrwałe budowanie odporności poprzez zdrową dietę, regularny sen, umiarkowany ruch i ograniczenie używek. W sezonie infekcyjnym organizm reaguje lepiej, gdy jest wypoczęty i odpowiednio odżywiony.
Potwierdź zapis
Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.
Coś poszło nie tak