Dlaczego szczepienie przeciwko polio (chorobie Heinego–Medina) wciąż ma znaczenie?

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Choć w Polsce ostrego nagminnego porażenia dziecięcego (polio, choroba Heinego–Medina) nie odnotowano od ponad 40 lat, ryzyko powrotu wirusa wciąż istnieje. Poznaj przebieg choroby, jej mechanizm, znaczenie szczepień oraz współczesną sytuację epidemiologiczną — i dowiedz się, dlaczego pełna ochrona nie tylko jednostki, lecz całej społeczności pozostaje kluczowa.
szczepionka dziecko polio choroba Heinego-Medina ostre nagminne porażenie dziecięce szczepienia immunizacja zdrowie publiczne WHO profilaktyka dzieci zdrowie wirus polio szczepienia obowiązkowe w Polsce
Dlaczego szczepienie przeciwko polio (chorobie Heinego–Medina) wciąż ma znaczenie?
Shutterstock

Czym jest polio i jak się przenosi?

Polio to wirusowa choroba zakaźna, wywoływana przez wirus polio (poliowirus), która silnie atakuje układ nerwowy — szczególnie istotne są sploty ruchowe w rdzeniu kręgowym i mózgu. Wirus przenosi się głównie drogą pokarmową: poprzez kontakt z osobą zakażoną lub spożycie wody i żywności zanieczyszczonych nawet niewielką ilością odchodów zawierających wirusa. Dodatkowo możliwe jest zakażenie drogą kropelkową – np. przez kaszel, kichanie czy kontakt z wydzielinami chorego.

Najbardziej narażone są dzieci poniżej 5. roku życia, choć osoby w każdym wieku, które nie były zaszczepione, również mogą zachorować.

Objawy, przebieg choroby i możliwe powikłania

W większości przypadków zakażenie przebiega bezobjawowo lub daje łagodne objawy przypominające zwykłą infekcję — gorączka, ból głowy, zmęczenie, wymioty, bóle kończyn czy sztywność karku. Jednak w około 1 na 200 – 1000 infekcji dochodzi do trwałego porażenia mięśni (najczęściej nóg), a u 5 – 10 proc. pacjentów z porażeniem występuje zgon wskutek niewydolności oddechowej.

Wyróżnia się typy porażenia: rdzeniowe, opuszkowe czy mieszanego typu. W krajach dobrze wyszczepionych pojawia się także zespół post-polio — u osób, które wcześniej przeszły chorobę, po latach mogą wystąpić ponownie osłabienie mięśni, zmęczenie czy bóle stawów.

Dalszy ciąg materiału pod wideo
Ważne

Nie ma specyficznego leczenia wirusowego dla polio — stosuje się jedynie leczenie wspomagające i rehabilitację.

Profilaktyka i szczepienia – skuteczna ochrona

Jedyną skuteczną metodą zapobiegania zachorowaniu jest szczepienie. Wykorzystywane są:

  • szczepionka inaktywowana (IPV) oraz
  • doustna szczepionka żywa (OPV).

Obie szczepionki są bezpieczne i skuteczne. W Polsce cykl szczepień przypisany przez program ochrony zdrowia (POZ) obejmuje podanie trzech dawek w bardzo wczesnym dzieciństwie (w 3–4 miesiącu, 5–6 miesiącu, 16–18 miesiącu życia) oraz dawkę przypominającą w 6. roku życia. Dzięki temu można osiągnąć trwałą odporność na całe życie.

Wysoki odsetek zaszczepienia populacji (tzw. odporność zbiorowiskowa) stanowi barierę dla rozprzestrzeniania się wirusa — także dla tych, którzy z różnych powodów nie mogą być szczepieni. W praktyce oznacza to, że utrzymanie poziomu wyszczepienia jest równie ważne co indywidualna ochrona.

Globalna sytuacja i wyzwania

Kampania Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), prowadzona w ramach Global Polio Eradication Initiative (GPEI), od 1988 roku przyniosła spektakularny efekt: liczba zachorowań spadła o ponad 99 proc. — z około 350000 rocznie do kilkuset w ostatnich latach. W światowym dorobku udało się wyeliminować dwa z trzech dzikich typów wirusa: typ 2 (w 2015 r.) oraz typ 3 (w 2019 r.).

Jednak choroba nadal występuje endemicznie w dwóch krajach – Pakistanie i Afganistanie. Dodatkowo, na niektórych obszarach wykrywa się zmutowane formy wirusa pochodzące ze szczepionek doustnych (tzw. cVDPV) — co stanowi przypomnienie, że wirus wciąż może się rozprzestrzeniać, gdy poziom wyszczepienia spadnie.

W Polsce prowadzi się stały nadzór nad ostrymi porażeniami wiotkimi (AFR) oraz monitoring ścieków w kierunku obecności wirusów polio — wczesne wykrycie zagrożenia daje czas na reakcję.

Dlaczego mimo postępów ochrona nadal jest potrzebna?

Wirus polio nie zna granic — obniżenie poziomu zaszczepienia, podróże i migracje mogą spowodować przywleczenie wirusa do obszarów wcześniej wolnych od niego. Osoby niezaszczepione – niezależnie od wieku – są w pełni podatne na zakażenie, również w krajach, gdzie choroba nie występuje endemicznie. Utrzymanie wysokiego poziomu wyszczepienia to wspólny wysiłek: chroni nie tylko jednostkę, ale także całą społeczność.

Jak zadbać o bezpieczeństwo?

  1. Sprawdź i upewnij się, że masz pełny schemat szczepień przeciw polio.
  2. W przypadku podróży zagranicznych — szczególnie do krajów, gdzie wirus może krążyć — skonsultuj konieczność dawki przypominającej.
  3. Przestrzegaj zasad higieny – mycie rąk, ostrożność przy spożywaniu wody/żywności w miejscach o niższych standardach sanitarnych.
  4. Zgłaszaj brak szczepienia lub podejrzenie choroby lekarzowi – szybka reakcja jest kluczowa.
©℗
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję.
Zapisz się na newsletter
Chcesz wiedzieć jak dbać o swoje zdrowie? Chcesz uniknąć błędów żywieniowych? Być na czasie z najnowszymi zmianami w przepisach prawa medycznego, farmaceutycznego i praw pacjenta? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Newsletter
Drukuj
Skopiuj link