
Spis treści
Wakacje za granicą to czas relaksu, przygód i odkrywania nowych miejsc. Jednak podróż do krajów o odmiennych warunkach klimatycznych i sanitarno-epidemiologicznych może wiązać się z ryzykiem zachorowania na choroby zakaźne, z którymi nie mamy styczności na co dzień. Dlatego warto odpowiednio wcześnie pomyśleć o profilaktyce – w tym o zalecanych szczepieniach ochronnych. W tym artykule podpowiadamy, kiedy udać się do lekarza, jakie szczepienia warto rozważyć i jak przygotować się do wyjazdu zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
Kiedy zaplanować szczepienia przed podróżą zagraniczną?
Osoby lub grupy osób mogą poddawać się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym, innym niż szczepienia obowiązkowe. Przed wyjazdem za granicę warto uzyskać informacje dotyczące aktualnej sytuacji epidemiologicznej panującej w kraju, do którego się wybieramy.
W razie planowanej podróży do krajów strefy tropikalnej konieczna jest wizyta w przychodni medycyny podróży i kontakt z lekarzem chorób zakaźnych, medycyny tropikalnej lub medycyny podróży. Dzięki temu możliwe będzie uzyskanie informacji o zasadach przygotowania się do wyjazdu i pobytu w kraju docelowym. Wizyta u specjalisty powinna odbyć się nie później niż 6-8 tygodni przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie z odpowiednim wyprzedzeniem zalecanej przez lekarza profilaktyki w postaci szczepień ochronnych albo profilaktyki lekowej w przypadku malarii.
Lista zalecanych szczepień przed wyjazdem za granicę
Lekarz może zalecić wykonanie szczepień ochronnych przeciw:
- błonicy;
- cholerze;
- COVID-19;
- durowi brzusznemu;
- gruźlicy;
- grypie;
- inwazyjnym zakażeniom Haemophilus influenzae typu b;
- inwazyjnym zakażeniom Neisseria meningitidis;
- inwazyjnym zakażeniom Streptococcus pneumoniae;
- japońskiemu zapaleniu mózgu;
- kleszczowemu zapaleniu mózgu (KZM);
- krztuścowi;
- ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV);
- nagminnemu zapaleniu przyusznic (śwince);
- odrze;
- ospie wietrznej;
- półpaścowi;
- ostremu nagminnemu porażeniu dziecięcemu (poliomyelitis);
- różyczce;
- tężcowi;
- wirusowemu zapaleniu wątroby typu A;
- wirusowemu zapaleniu wątroby typu B;
- wściekliźnie;
- zakażeniom wywołanym przez rotawirusy;
- zakażeniom wirusem syncytialnym układu oddechowego (RSV);
- żółtej gorączce.
Wykonanie zalecanego szczepienia ochronnego jest poprzedzone badaniem kwalifikacyjnym w celu wykluczenia przeciwwskazań do wykonania tego szczepienia.
Czym jest „żółta książeczka” i kiedy jest wymagana?
Informacje na temat wykonanych szczepień ochronnych, zalecanych przez Światową Organizację Zdrowia, wymaganych na podstawie międzynarodowych przepisów zdrowotnych, u osób udających się poza granice Polski, są dokumentowane w Międzynarodowej Książeczce Szczepień (tzw. żółta książeczka).
Warto wiedzieć, że szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest szczepieniem obowiązkowym przy wjeździe do niektórych krajów strefy tropikalnej, przede wszystkim w Afryce i Ameryce Południowej. W tych krajach Międzynarodowa Książeczka Szczepień zgodnie z międzynarodowymi przepisami zdrowotnymi stanowi potwierdzenia posiadania wymaganych szczepień.