Spis treści
Takie wnioski płyną z badania, którego wyniki opublikowano w prestiżowym czasopiśmie „Diabetes, Obesity and Metabolism”. Badanie przeprowadzono wśród 411 osób z nadwagą i otyłością, które stosowały jeden z trzech analogów GLP-1 przez co najmniej trzy miesiące. Średni czas terapii wynosił od 40 do 47 tygodni. Spośród uczestników 148 przyjmowało Ozempic, 217 – Wegovy, a 46 – Mounjaro.
Analizy wykazały, że leki te były skuteczne w redukcji masy ciała, a średni spadek BMI wyniósł:
- 17,4 proc. u pacjentów stosujących Ozempic,
- 17,6 proc. w grupie przyjmującej Wegovy,
- 15,5 proc. u osób leczonych Mounjaro.
Zmiany w odczuwaniu smaku
W trakcie leczenia część badanych zauważyła, że ich postrzeganie smaków uległo zmianie. Około 1/5 uczestników zgłosiła, że jedzenie wydaje im się słodsze (21,3 proc.) niż przed rozpoczęciem terapii. Bardzo podobny odsetek, 22,6 proc., przyznał, że potrawy są dla nich bardziej słone.
Nie zaobserwowano natomiast zmian w odczuwaniu smaków gorzkiego i kwaśnego. Co istotne, najczęściej zmienione odczuwanie smaków raportowali pacjenci stosujący Wegovy.
Jak zmienia się apetyt?
Większość uczestników badania zauważyła również istotne różnice w swoim apetycie. 58,4 proc. twierdziło, że odczuwa mniejszy głód, a 63,5 proc. wskazało, że szybciej się najada.
Ponad 41 proc. osób przyjmujących Mounjaro zgłosiło silne ograniczenie zachcianek na konkretne produkty. W przypadku pacjentów z grupy Wegovy odsetek ten wynosił 34,1 proc., a u osób stosujących Ozempic – 29,7 proc.
– Leki te działają nie tylko w jelitach i mózgowym ośrodku głodu, ale również wpływają na komórki kubków smakowych i obszary w mózgu odpowiedzialne za smak i nagrodę. Dlatego mogą zmieniać intensywność postrzegania potraw, co wpływa na apetyt – wytłumaczył główny autor badania prof. Othmar Moser z Uniwersytetu w Bayreuth (Niemcy).
Zależność między smakiem a sytością
Dalsze analizy ujawniły zaskakujące zależności między zmianami w odczuwaniu smaku a apetytem i osiąganiem sytości. Uczestnicy badania, którym jedzenie po terapii zaczęło wydawać się słodsze, dwukrotnie częściej zgłaszali większą sytość w porównaniu do tych, którzy takiej zmiany nie zauważyli.
O 67 proc. częściej deklarowali, że zmniejszył im się apetyt, oraz o 85 proc. częściej wskazywali, że redukcji uległa liczba zachcianek na określone produkty.
Smak to tylko jeden z czynników
Naukowcy nie wykazali jednak bezpośredniego związku pomiędzy zmianami w odczuwaniu smaków a obniżeniem wskaźnika masy ciała (BMI). Według badaczy wynika to z faktu, że zmysł smaku jest tylko jednym z wielu czynników wpływających na utratę wagi.
– Smak może wpływać na to, jak satysfakcjonujące wydaje nam się jedzenie, a tym samym na kontrolę apetytu. Jednak spadek wagi zależy również od metabolizmu, długofalowych nawyków żywieniowych i aktywności fizycznej – wyjaśnił prof. Moser.
Co to oznacza dla pacjentów?
Autorzy badania podkreślają, że ich obserwacje mogą pomóc lekarzom w lepszym dopasowaniu terapii dla osób z otyłością oraz w udzielaniu spersonalizowanych porad żywieniowych.
Źródło: Na podstawie informacji PAP
Potwierdź zapis
Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.
Coś poszło nie tak