
Spis treści
Badacze przeanalizowali dane prawie 17 tys. osób po udarze i porównali je z wynikami ok. 600 tys. osób zdrowych. Po analizie chromosomów i wariantów genetycznych potwierdzili związek między ryzykiem zaburzeń krążenia mózgowego a grupą krwi. Okazało się, że w przypadku osób z grupą krwi A ryzyko wystąpienia udaru było o 16 proc. wyższe. Z kolei u osób z grupą krwi 0 – o 12 proc. niższe.
Badanie dotyczyło udarów nazywanych wczesnymi. Objęto analizą pacjentów w wieku między 18 a 59 lat. W opinii jednego z autorów publikacji w czasopiśmie "Neurology" - dr Stevena H. Kittnera, udary coraz częściej występują u osób przed ukończeniem 60. roku życia.
Wciąż nie stwierdzono powodu, dla którego grupa A zwiększa podatność na udar. Może to mieć związek z czynnikami odpowiadającymi za krzepliwość, np. płytkami krwi czy komórkami wyściełającymi naczynia. Naukowcy zauważyli także, że grupa A często związana jest z częstszym występowaniem zakrzepów w nogach.
Udar mózgu stanowi zagrożenie życia
Udar mózgu to nagłe zaburzenie krążenia krwi w mózgu, które prowadzi do uszkodzenia jego tkanek. Wyróżnia się dwa główne typy udaru: niedokrwienny (stanowiący około 80–85 proc. przypadków), spowodowany zablokowaniem tętnicy doprowadzającej krew do mózgu, oraz krwotoczny, wynikający z pęknięcia naczynia krwionośnego i wylewu krwi do mózgu. Objawy udaru mogą pojawić się nagle i obejmują m.in. osłabienie lub paraliż jednej strony ciała, trudności z mówieniem, zaburzenia widzenia, zawroty głowy czy utratę przytomności.
Udar mózgu jest stanem zagrożenia życia, wymagającym natychmiastowej pomocy medycznej. Szybka diagnoza i leczenie znacząco zwiększają szanse na przeżycie i zmniejszają ryzyko trwałych uszkodzeń neurologicznych. Profilaktyka udaru obejmuje kontrolę ciśnienia tętniczego, zdrową dietę, aktywność fizyczną, unikanie palenia tytoniu oraz leczenie chorób takich jak cukrzyca czy migotanie przedsionków.
Nie tylko grupa krwi. Równie ważny jest styl życia
Czynniki ryzyka wystąpienia udaru mózgu dzielą się na modyfikowalne i niemodyfikowalne. Do tych, na które mamy wpływ, należy przede wszystkim styl życia.
Palenie papierosów, nadmierne spożycie alkoholu, brak aktywności fizycznej oraz niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i sól znacząco zwiększają ryzyko udaru. Równie niebezpieczna jest otyłość, zwłaszcza brzuszna, która często wiąże się z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 i podwyższonym poziomem cholesterolu — kluczowymi czynnikami udaru niedokrwiennego.
Dodatkowo, chroniczny stres i brak snu mogą prowadzić do zaburzeń układu krążenia i utrudniać kontrolę ciśnienia krwi. Do niemodyfikowalnych czynników ryzyka zaliczamy wiek (ryzyko rośnie po 55. roku życia), płeć (mężczyźni są bardziej narażeni we wcześniejszym wieku), a także – oprócz predyspozycji genetycznych - historię udaru w rodzinie.
Jakie są objawy udaru mózgu?
Objawy udaru mózgu pojawiają się nagle i mogą różnić się w zależności od rodzaju udaru oraz obszaru mózgu, który został uszkodzony. Do najczęstszych objawów należą:
- nagłe osłabienie lub paraliż jednej strony ciała, szczególnie twarzy, ramienia lub nogi, który często objawia się opadaniem kącika ust lub niemożnością uniesienia jednej ręki,
- zaburzenia mowy (trudność w mówieniu, bełkotliwa mowa lub problemy ze zrozumieniem tego, co mówią inni),
- zaburzenia widzenia (nagła utrata wzroku w jednym oku lub podwójne widzenie),
- silny, nagły ból głowy zwłaszcza w przypadku udaru krwotocznego, często określany jako „najgorszy ból głowy w życiu”,
- zawroty głowy, utrata równowagi lub koordynacji — szczególnie jeśli pojawiają się nagle i bez wyraźnej przyczyny,
- utrata przytomności lub dezorientacja.