Spis treści
Czy samotność może prowadzić nie tylko do depresji, ale również do pogorszenia słuchu? Najnowsze badania przeprowadzone przez zespół chińskich naukowców na danych z UK Biobank pokazuje, że tak. Zaskakujące wyniki sugerują, że samotność jest niezależnym czynnikiem ryzyka utraty słuchu – i to nawet po wykluczeniu innych znanych przyczyn, takich jak wiek, hałas czy choroby przewlekłe. Oto, co warto wiedzieć o tym odkryciu i jego konsekwencjach dla zdrowia publicznego.
Samotność a zdrowie – nowe spojrzenie na ryzyko utraty słuchu
Utrata słuchu to jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych na świecie - jest nią dotkniętych ponad 1,5 miliarda ludzi. O ile fizjologiczne i behawioralne czynniki ryzyka (np. hałas, wiek, choroby, urazy) są dobrze udokumentowane, to rola czynników psychospołecznych, takich jak samotność, nie została dostatecznie zbadana.
Aby ustalić, czy samotność jest nie tylko konsekwencją, ale także czynnikiem przyczyniającym się do utraty słuchu, chińscy naukowcy z Tianjin University, Shenyang Medical College, Shengjing Hospital of China i Chinese University of Hong Kong przeprowadzili badanie kohortowe w oparciu o dane z brytyjskiego biobanku (UK Biobank).
Analiza danych ujawniła mocne dowody na to, że samotność może niezależnie od innych czynników zwiększać ryzyko utraty słuchu. Wykorzystano dane od 490865 osób z UK Biobank, obserwowanych średnio przez 12,3 roku. Samotność oceniano na początku badania za pomocą samooceny składającej się z jednego elementu, a incydentalną utratę słuchu identyfikowano na podstawie elektronicznej dokumentacji medycznej.
Niezależny czynnik ryzyka – samotność działa inaczej niż geny czy hałas
Wyniki wykazały, że ryzyko wystąpienia utraty słuchu było w przypadku osób samotnych o 24 proc. wyższe w porównaniu z osobami, które nie były samotne, nawet po uwzględnieniu wieku, płci, statusu społeczno-ekonomicznego, zachowań zdrowotnych, chorób współistniejących, stosowania leków ototoksycznych, izolacji społecznej, depresji i predyspozycji genetycznych.
- Odkryliśmy, że samotność wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia utraty słuchu, niezależnie od innych znanych czynników ryzyka — mówi Yunlong Song z Instytutu Psychologii Stosowanej na Uniwersytecie w Tianjin. - Sugeruje to potencjalnie szkodliwą pętlę sprzężenia zwrotnego, w której samotność i utrata słuchu nasilają się wzajemnie - zwraca uwagę.
Związek ten był szczególnie wyraźny w przypadku odbiorczej utraty słuchu (związanej z uszkodzeniem ślimaka lub nerwu słuchowego) i silniejszy u kobiet niż u mężczyzn. Co ciekawe, chociaż genetyczne predyspozycje do utraty słuchu również zwiększały ogólne ryzyko, nie modyfikowały one wpływu samotności, co wskazuje, że samotność działa poprzez odrębne ścieżki.
Autorzy proponują wiele mechanizmów wyjaśniających tę zależność, w tym stan zapalny związany z samotnością, podwyższone ciśnienie krwi, reakcje stresu neuroendokrynnego oraz powiązane choroby przewlekłe i niezdrowe zachowania.
Konieczne dalsze badania
- Naszym kolejnym krokiem jest zbadanie mechanizmów behawioralnych, psychologicznych i fizjologicznych, które mogą wyjaśniać, w jaki sposób samotność przyczynia się do utraty słuchu — zaznacza współautor Bin Yu. - Ostatecznie zamierzamy przeprowadzić badania interwencyjne, aby sprawdzić, czy łagodzenie samotności może obniżyć ryzyko utraty słuchu - zapowiada.
Potwierdź zapis
Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.
Coś poszło nie tak