Prawie każdemu pacjentowi cierpiącemu na zaburzenia erekcji można pomóc

Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Mężczyźni powinni jak najszybciej udać się do lekarza, jeśli nie układa im się w łóżku. W jaki sposób pomaga się osobom dotkniętym zaburzeniami erekcji i dlaczego brak erekcji może być sygnałem ostrzegawczym?
Prawie każdemu pacjentowi z zaburzeniami erekcji można pomóc, jeśli tylko tego chce i jest gotowy się na to zgodzić
shutterstock

Zaburzenia erekcji: kiedy zaczyna się prawdziwy problem?

Jeśli zdolność mężczyzny do osiągnięcia erekcji jest tak poważnie upośledzona przez okres sześciu miesięcy, że w większości przypadków nie jest on w stanie odbyć stosunku płciowego, mówimy o zaburzeniach erekcji. Sztywność penisa jest albo niewystarczająca, albo nie można jej utrzymać podczas stosunku.
Jeśli penis sporadycznie nie osiąga erekcji, nie jest to zaburzenie erekcji, lecz raczej zaburzenie sytuacyjne. Aby problem ten został uznany za obraz kliniczny, musi występować co drugi stosunek płciowy przez co najmniej sześć miesięcy.

Zaburzenia erekcji: czy wiek ma znaczenie

Większość mężczyzn, którzy zgłaszają się do lekarza z zaburzeniami erekcji, ma ponad 50 lat i zazwyczaj występuje u nich jeden lub więcej czynników ryzyka, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość lub palenie tytoniu.
Im dłużej ignoruje się taki problem, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych zaburzeń.

Ryzyko to rośnie liniowo. Statystycznie, wśród mężczyzn po siedemdziesiątce co drugi ma umiarkowane lub ciężkie zaburzenia erekcji.
Niemniej jednak, zaburzenia erekcji są oczywiście niedopuszczalne nawet w tak zaawansowanym wieku i powinny być leczone. Specjaliści przyjmują w gabinetach również młodych mężczyzn, którzy są całkowicie zdrowi fizycznie.
W takich przypadkach przyczyny są zazwyczaj psychologiczne, a zalicza się do nich stres. Istnieje również kilka wyjątków, w których przyczyny fizyczne występują już w młodym wieku; są to szczególne przypadki anatomiczne.

Zaburzenia erekcji: dlaczego problem nasila się wraz z wiekiem

Zaburzenia erekcji są zasadniczo związane z przepływem krwi i odpowiadającym mu schorzeniem nerwów.
To dwa główne elementy.
ętnice doprowadzające krew do penisa są bardzo cienkie. Mają średnicę wewnętrzną od jednego do dwóch milimetrów. To połowa średnicy naszych tętnic wieńcowych i znacznie mniej niż na przykład tętnica szyjna.

Czynniki ryzyka patologicznych zmian naczyniowych są identyczne, niezależnie od tego, czy chodzi o zaburzenia erekcji, chorobę wieńcową, czy udar.
Mowa tu o nadciśnieniu tętniczym, zaburzeniach metabolicznych, zatorach naczyń krwionośnych (miażdżycy), cukrzycy i paleniu tytoniu. Objawy pojawiają się, gdy naczynie jest zablokowane w około 50 procentach.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Oznacza to, że jeśli pacjent ma zaburzenia erekcji, jego tętnice wieńcowe prawdopodobnie uległy już uszkodzeniu. Mogą być jednak zablokowane tylko w 25 lub 30 procentach.
Zatem nie cierpi jeszcze na dławicę piersiową ani zawał serca. Penis jest różdżką dla układu sercowo-naczyniowego mężczyzny. Zaburzenia erekcji spowodowane czynnikami organicznymi to klasyczny sygnał ostrzegawczy.
Należy wówczas sprawdzić na przykład, czy u pacjenta nie zdiagnozowano wcześniej cukrzycy lub nadciśnienia. Czy występuje otyłość? Czy występują zaburzenia metaboliczne? Wszystkie te czynniki powinny zostać zbadane w ramach diagnostyki zaburzeń erekcji, aby upewnić się, że nic nie jest pominięte.

Zaburzenia erekcji: czy kłopoty z erekcją nasiliły się w ostatnich dekadach

Lekarze twierdzą, że nie da się tego jednoznacznie oznaczyć. Zasadniczo średnia długość życia stale rośnie. Im więcej starszych mężczyzn w naszym społeczeństwie, tym częściej występują zaburzenia erekcji.
Jednak typowe czynniki ryzyka zaburzeń erekcji również stale rosną: około 49 procent mężczyzn po 50 roku życia ma nadwagę. Brak ruchu to ogromny problem. Tylko jeden aspekt uległ poprawie: mężczyźni palą mniej.

Jaka jest przyczyna psychosomatycznych zaburzeń erekcji

Okazuje się, że nie zawsze da się oddzielić przyczyny somatyczne od przyczyn fizycznych.
Palący diabetyk z nadciśnieniem, który ma coraz większe problemy z erekcją, naturalnie ma również problemy psychologiczne związane ze swoją sytuacją.
W pewnym momencie zdaje sobie sprawę, że w łóżku nie układa mu się już tak, jak kiedyś.

Czuje się jak nieudacznik, odczuwa lęk. To napięcie wywołuje stres, często podświadomie. Uwalniają się klasyczne hormony stresu, takie jak kortyzol i adrenalina.
Powodują one zwężenie naczyń krwionośnych. Do ciał jamistych musi napłynąć 30 razy więcej krwi niż w spoczynku.

Pacjenci z istotną organiczną dysfunkcją erekcji zauważają, że poranny wzwód występuje rzadziej lub nie jest już tak silny i długotrwały jak wcześniej. Jeśli erekcja występuje częściej rano i utrzymuje się nawet podczas masturbacji, a stosunek kończy się niepowodzeniem, prawdopodobnie występuje problem ze stresem związanym z kontaktem z partnerem.
Należy to rozwiązać – zazwyczaj poprzez połączenie farmakoterapii z psychoterapią lub leczeniem medycyny seksualnej.

Sporadyczne problemy z erekcją: czy to oznaka stresu

Może wynikać z niekorzystnych okoliczności zewnętrznych.
Na przykład wzrost intensywności pracy. Często mężczyźni są kompletnie wyczerpani wczesnym wieczorem i świadomie lub podświadomie dbają tylko o zaspokojenie podstawowych potrzeb: jedzenia, picia, spania.

Seks nie jest podstawową potrzebą; można bez niego żyć.
W takiej sytuacji nawet słynna niebieska tabletka ich nie uratuje. Praca ponad siły to zabójca erekcji. W takich przypadkach ważne jest, aby nauczyć się i stosować techniki relaksacyjne lub po prostu coś zmienić w swoim życiu.

Zaburzenia erekcji: wstydliwy temat

Każdy mężczyzna, który udaje się do urologa, powinien mieć jasność co do następujących kwestii: to praca tego specjalisty.
Rozmowy o seksualności są częścią jego codziennego życia. Niemal każdego dnia badają intymne okolice wielu mężczyzn.

Dla urologa nie ma nic bardziej normalnego niż rozmowa o penisach, jądrach, prostacie, plemnikach czy seksie. Otwartość jest kluczowa. Pacjent powinien wyobrazić sobie, jak wyglądałaby rozmowa z urologiem o jego własnej pracy, na przykład jako magazynier.

Z pewnością nie czułby się z tego powodu zawstydzony. Podczas wizyty urolog przeprowadza szczegółowy wywiad lekarski, zarówno ogólny, jak i szczegółowy: czynniki ryzyka, urazy, operacje, leki. Następnie ocenia stan zdrowia pacjenta i narządów płciowych, czasem za pomocą USG.
Następnie lekarz decyduje, czy w postawieniu diagnozy będą pomocne wyniki badań laboratoryjnych, takie jak poziom cholesterolu, testosteronu lub cukru we krwi. Kolejnym krokiem jest leczenie.

Zaburzenia erekcji: gdy farmakologia nie przynosi rezultatów

Istnieją inne pomoce w zaburzeniach erekcji a mowa tu o pompach próżniowych.
Jednak temat pomp jest niejednoznaczną kwestią. Są bezpieczne, pacjent korzysta z nich sam, ale są mało popularne. Niewielu mężczyzn lub par jest z nich zadowolonych.
Terapia falą uderzeniową jest kolejną opcją. Dane naukowe na ten temat są jednak niespójne. Istnieją badania, które pokazują, że działa. Ale na razie nikt nie wie, jak silnie, jak często i jak długo trzeba stosować ten rodzaj terapii. Jeśli zaburzenia erekcji są wynikiem nieodwracalnych uszkodzeń, na przykład po operacji prostaty, fale uderzeniowe się nie przydadzą.

W przypadku poważnych, organicznych zaburzeń erekcji, których nie można leczyć w inny sposób, rozwiązaniem jest implant ciał jamistych prącia.
To niezwykle dobre rozwiązanie, zresztą znane od 50 lat. Technicznie rzecz biorąc, ta metoda jest bardzo zaawansowana.

Podczas operacji pacjentowi wszczepia się silikonowe implanty.
Implanty te zazwyczaj składają się z trzech elementów. Dwa z nich umieszcza się bezpośrednio w ciałach jamistych prącia, a jeden w podbrzuszu, obok pęcherza moczowego.

Ten ostatni służy jako zbiornik wypełniony roztworem soli fizjologicznej. Sam mechanizm sterujący znajduje się w mosznie. Po naciśnięciu małej pompki umieszczonej pod skórą, roztwór soli fizjologicznej jest pompowany ze zbiornika do ciał jamistych.
Pozostaje tam tak długo, jak mężczyzna sobie tego życzy. Ręczne naciśnięcie przycisku zwalniającego otwiera zawór, a ściśnięcie penisa powoduje, że roztwór soli fizjologicznej wraca do zbiornika.
To przywraca penisa do stanu wiotkiego. Można by rzec, że implant pozwala mężczyźnie uzyskać erekcję za naciśnięciem przycisku i utrzymać ją tak długo, jak zechce. Implant jest niewidoczny z zewnątrz i pozwala cieszyć się seksem w całkowicie naturalny sposób.

Podsumowując: prawie każdemu pacjentowi z zaburzeniami erekcji można pomóc, jeśli tylko tego chce i jest gotowy się na to zgodzić.

©℗
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję.
Zapisz się na newsletter
Chcesz wiedzieć jak dbać o swoje zdrowie? Chcesz uniknąć błędów żywieniowych? Być na czasie z najnowszymi zmianami w przepisach prawa medycznego, farmaceutycznego i praw pacjenta? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Newsletter
Drukuj
Skopiuj link